چرا متقاضیان روسپی گری در حال افزایش است؟!
روسپی گری به معنای فروش تن به ازای پول،مواد مخدر و یا دارو و تامین نیاز است که آن را می توان یک سرگرمی برای مردان هوسران دانست که در آن زن نقش کالای جنسی را دارد.
تن‌فروشی پدیده‌ایست چون توده سرطانی که هرگونه بی‌تفاوتی، غفلت و کوچک‌ترین رفتار نادرست به ریشه دوانیدن و پیشروی سریع آن می‌انجامد.
برخی می گویند به دلیل آنکه این عمل مورد توافق طرفین است، از مفهوم تجاوز مبراست در حالی که این رضایت در بیشتر مواقع به دلیل اوضاع بد اقتصادی، اعتیاد، خشونت فیزیکی و آزار جنسی قبلی و یا ترس از والدین و واسطه انجام می شود و رضایتی از سر اجبار است.
پول محرک اصلی برای این انحراف است، در گذشته پول برای رفع نیازهای اولیه بود اما در حال حاضر با گرایش به مد و مصرف، برای رفع نیازهای ثانویه و لوکس نیز به کار می رود.
روسپیگری در هر بخش از شهر تهران به نوعی خاص، خودش را نشان می‌دهد. در مناطق شمالی شهر فعالیت اکثر این زنان اصلا به شکل خیابانی نیست، بلکه بیشتر به شکل تلفنی است در حالی که در مناطق جنوبی که فقر و اعتیاد در آنها بیشتر است، زنان روسپی به شکل خیابانی بیشتر دیده می‌شوند. از سویی دلیل روسپیگری در مناطق شمالی بیشتر تنوع‌طلبی و لذت‌جویی عرضه‌کننده و متقاضی است، در حالی که در مناطق جنوبی مهم‌ترین دلیل آن فقط فقر است.
دوگونه متمایز روسپی
پینس و سیلبرت (1982) از دو گونه متمایز روسپیگری سخن گفتند:
اولین نوع جوانانی از خانواده‌هایی با درآمدهای متوسط به بالا که طعم تلخ آزار فیزیکی، جنسی و احساسی را تجربه کرده‌اند و برای فرار از آزار و تجاوز و به فراموشی سپردن خاطراتی تلخ در وادی روسپیگری غرق شدند.
گروه دوم افرادی هستند با پایگاه‌های اجتماعی- اقتصادی پایین، آلوده به اعتیاد و یا سابقه جرم و خلاف که به دلیل فشارهای اقتصادی و یا فشار شبکه‌های اجتماعی منحرف وارد روسپیگری می‌شوند
با این تعاریف روسپیگری ریشه‌ای عمیق در دل زندگی اجتماعی، روان‌شناختی، سیاسی و اقتصادی دارد و یکی از لغزنده‌ترین پدیده‌هایی است که کنترل قانونی، نفوذ چندانی بر آن ندارد.
روسپیگری هم معلول مشکلات اجتماعی نظیر مهاجرت، بیکاری، حاشیه‌نشینی، فقر، عدم امکان ازدواج، مصرف‌گرایی، سطح تحصیلات پایین، خانواده از هم گسیخته، ضعف باورهای مذهبی و غیره است و هم خود به مشکلات اجتماعی نظیر سرقت، طلاق، اعتیاد به مواد مخدر، حتی قتل و بسیاری از آسیب‌های دیگر می‌انجامد.
ثروت و لوکس گرایی
کوئینگ می‌گوید: فقر به‌تنهایی یک عامل ثبات بخش است، اما اگر در مقابل، تصویر ثروت و یا آرزوهای بلندپروازانه رفاه ارائه شود، در آن صورت فقر غیرقابل تحمل می‌شود و در نتیجه رفتارهای انحرافی و نارضایتی اجتماعی رشد می‌کند.
بنابراین رواج لوکس‌گرایی بی‌پشتوانه در سالهای اخیر در ایران می‌تواند به عنوان یکی از ریشه‌های این پدیده مطرح گردد. اختلاف طبقاتی موجود در ایران در کنار اراده‌ای که برای ایجاد انگیزه در کسب رفاه اجتماعی تلاش می‌کند، موجب می‌شود تا برخی از زنان انگیزه خود را از طریق فروش تن به عمل تبدیل کنند.
باید گفت نه همه مردم طبقات پایین لزوماً مرتکب رفتار انحرافی می‌شوند و نه همه مردم طبقات اجتماعی دیگر از این رفتار مبرا هستند.
پایین آمدن سن روسپی گری به ۱۳ سال و افزایش بیماری های مقاربتی از جمله ایدز سبب شده که به این موضوع در سالهای اخیر توجه بیشتری شود.
تاریخچه روسپی گری
در گذشته زنان در کشورهای مصر، هند، یونان، ژاپن و ایران روسپی گری مذهبی داشته اند و در معابد خدمات جنسی ارائه می دادند.در قرن ۱۵ برخورد با روسپی ها شدت یافت، آنها باید ظاهر متفاوتی از سایر زنان می داشتند.
در قرن ۱۸ حضور روسپی ها پذیرفته شد و به مسائل بهداشتی آنها توجه ویژه ای شد و در قرن ۱۹ این پدیده به صورت قانونی پذیرفته شد چرا که به یکی از سودآورترین صنعت های جهان تبدیل شد.
قلعه شهر نو
پیشینه نخستین تحقیق جامع و علمی دربارهٔ تن‌فروشی در ایران به زمان محمد رضا شاه و توسط ستاره فرمانفرمائیان بر می‌گردد.
در دوره‌های تاریخ معاصر فحشا همواره و به اشکال مختلف اعم از منسجم یا پراکنده وجود داشته‌است و قبل از انقلاب اسلامی به ۵ شکل وجود داشته است:
قلعه شهر نو، تفریحگاه های شبانه، خیابانی، منازل و گودنشین
قلعه شهر نو ابتدا توسط محمد علی شاه قاجار و برای اسکان خانوادهٔ شاه ساخته شد و با نام محله قجرها مسما گشت. در آن زمان این محله در بیرون از شهر تهران قرار داشت.
اواخر حکومت احد شاه قاجار به جهت احداث دروازه قزوین، «دروازه» نامیده شد و این محل که خارج از دروازه قزوین قرار داشت به تدریج به مأمن خلاف کاران بدل گشت.
شخصی به نام محمود عرب شروع به قوادی و ایجاد شیره کش خانه در این محل کرد و کوچه‌ای که در آن چند خانه متعلق به محمود عرب قرار داشت به گذر «حاج عبدالمحمود» معروف گشت.
با فروپاشی سلسله قاجاریه در ایران به ناگهان جمعیت زنان روسپی افزایش پیدا کرد و باعث گسترش بیشتر این محدوده شد و علت آن هم این بود که وقتی رضا شاه انقراض سلسله قاجاریه را اعلام کرد، در اولین اقدامی که انجام داد حرمسرای قاجاریه را متلاشی کرد و تمام زنان حرمسرای قاجار را از دربار اخراج نمود. محل حرمسرا درست در جایی که امروزه وزارت امور دارایی قرار گرفته یعنی نبش خیابان ناصر خسرو و جنوب خیابان باب همایون و شمال کاخ گلستان قرار داشت که به دستور رضاشاه تخریب و به جای آن وزارت دارایی ساخته شد.
در نتیجه صدها زن و دختر بی نوای ساکن حرمسرا همگی به سمت دروازه قزوین کوچانده و در همان منطقه رها و مستقر شدند. عده بسیاری از آنها از بیماری و فقر مردند و تعدادی هم که ثروتی داشتند به ازدواج شاهزاده‌های قاجار یا افراد متمول درآمده و باقی آنها به روسپی گری روی آوردند. با همه این‌ها تا آن زمان، محله شهرنو همچنان کم‌اهمیت بود و چندان گسترده نشده بود.
تقسیم بندی فحشا
فحشا در دوره پهلوی را می‌توان به چهار دوره تقسیم کرد:
- دوره اول (۱۳۰۴–۱۳۲۰) از زمان اسکان روسپیان در شهر نو در دوره رضاشاه بود تا اشغال ایران توسط قوای متفقین را شامل می‌شود در این دوره روسپیان از جایگاه ویژه‌ای در میان مردم عامه و مسئولان حکومتی برخوردار نبودند. رضاشاه برای اینکه بتواند در مقابل روحانیون قشر مذهبی بایستد روسپیان را مجبور به داشتن حجاب و پوشیدن صورت می‌کرد.
- دوره دوم با اشغال ایران توسط متفقین آغاز شد، تب جنسی جامعه را فرا گرفت که در این تب حضور نیروهای متفق در ایران بسیار مؤثر بود.
در زمان جنگ جهانی دوم سربازان متفقین تعدادی از زنان جنگ زده لهستانی را که مانند سایر آوارگان جنگی در میدان ژاله سابق اقامت داشتند برای روسپیگری به شهر نو آوردند. البته حکومت و روحانیت در مقابل فساد متفقین ایستادند، با خروج متفقین این حکومت و روحانیت بود که به پیروزی رسید البته فحشا به کلی نابود نشد.
- دوره سوم زمانی است که فحشا به عنوان ابزاری در دست حکومت علیه روشنفکران و دگرگونی خواهان به کار گرفته شد.
- دوره چهارم از سالهای ۴۰ آغاز می‌گردد که تهران با دو پدیده رو به رو می‌شود اولاً مهاجرت روستاییان به تهران و دوم از بین رفتن نقش کارکردی شهر نو به خاطر سیاست‌های دولت
سردسته های روسپی خانه های مشهور قلعه شهر نو سیمین بی ام و، پری بلنده، اشرف چهارچشم و پری ساه بودند که پس از انقلاب به دستور خلخالی اعدام شدند.
سبک زندگی روسپی ها
برای زنان روسپی سبک زندگی خاصی وجود دارد.آنان به ظاهر به عنوان عامل مهمی در جذب مشتری توجه ویژه ای دارند و اهمیت بالایی برای بدن به ویژه سایز دارند تا خوشایند متقاضیان شوند.
نوع پوشش و آرایش آنان بسته به طبقه اجتماعی و محل فعالیتشان متفاوت است و نمی توان برای آن قاعده خاصی بیان کرد.
ارتباطات اجتماعی آنان بیشتر برای منفعت طلبی اقتصادی آنان است، گردش با جنس مخالف، مشروب خواری، قلیان، مواد مخدر و پارتی جزء تفریحات و سرگرمی های اصلی آنهاست.
در طبقات بالای اجتماعی پدیده روسپی گری معامله پرسودی است که هم برای کسب لذت جنسی و هم به دست آوردن پول انجام می شود.
در این بین تنوع رسانه های در دسترس به گسترش این پدیده دامن زده است.
زنان روسپی در رسانه ها و شبکه های اجتماعی به نمایش گذاشتن عکس های نیمه برهنه، تماشای فیلم های پورن و پیدا کردن مشتری می پردازند.
پدیده‌ای که به دلیل پیوند عمیقش با نهاد خانواده مسؤولیت تک تک افراد را در زدودنش می‌طلبد و مسؤولیت صاحبان قدرت، سیاستمداران و برنامه‌ریزان آموزشی و اجتماعی را صدچندان می‌کند.
برخی از دیالوگ های زنان روسپی
خدا چیه؟ قیامت چیه؟ بابا اینا همش کشکه. بچسب به لذت..... نقد و به نسیه نده»
«وقتی حراست دانشگاه بودم مجبور بودم چادر به خودم ببندم ولی الان دیگه راحتم هرجوری دلم بخواد میام بیرون»
«یه مدتی خیلی مریض شده بودم دیگه داشتم افقی می‌شدم که دست به دامن خدا شدیم و توبه کردیم و گفتیم شفا بده ما دیگه دور نامحرمو خط می‌کشیم. خوبم شدم اما یه ماه شد و نشد زدم زیر قولم، ترکش از تریاکم سخت‌تره»
«چندبار نزدیک بود جلو شوهرم رسوا بشم بابت رابطه با داییم، نذر کردم به خیر گذشت».
«عشق! تو زندگیم یاد گرفتم به هر چی که باعث میشه آدم پابند بشه دوری کنم. یکی موادمخدر یکیم عشق و عاطفه. با هیچکی صمیمی نمیشم. تو زندگی باید بچسبی به خرمهره‌ها و بکنی ازشون، فقط پول»
«فقط در حد خر کردن که بتونی پول بکشی ازشون، هیچ اشکالی هم نداره. آدم فقط خر خوب میخواد!»
«آدم باید حواسش باشه توله پس نندازه»
