ازدواج و انتخاب همسر موضوع مهم در زندگی هر انسانی است که اگر موفقیت در آن حاصل شود ثمرات پرباری را در زندگی زوجین خواهد داشت.
در جامعه ما افراد پیش از ازدواج رابطه جنسی ندارند و این رابطه را به بعد از ازدواج موکول می کنند اما آیا باید گفتگو به آن را نیز به بعد از ازدواج موکول کنند یا می توانند در این زمینه نیز با یکدیگر صحبت کرده و نظرات هم را بشنوند؟
آیا این گفتگو می تواند در موفقیت و رضایت از زندگی مشترک آنان نقش خواهد داشت یا نه؟
خانواده در فرهنگ و مذهب ایرانی یکی از مهم ترین بنیان هاست که نقش تاثیرگذاری در تمامی حوزه های فردی، اجتماعی، مذهبی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دارد که در حال حاضر شاهد تغییرات بسیار در این نهاد مهم اجتماعی هستیم .
یکی از مهم ترین تغییرات، تغییر در حوزه روابط به ویژه روابط جنسی است که پررنگ شدن خانواده می تواند تأثیر بسزایی در جهت کنترل این تغییرات داشته باشد.
روسپی گری به معنای فروش تن به ازای پول،مواد مخدر و یا دارو و تامین نیاز است که آن را می توان یک سرگرمی برای مردان هوسران دانست که در آن زن نقش کالای جنسی را دارد.
تن‌فروشی پدیده‌ایست چون توده سرطانی که هرگونه بی‌تفاوتی، غفلت و کوچک‌ترین رفتار نادرست به ریشه دوانیدن و پیشروی سریع آن می‌انجامد.
برخی می گویند به دلیل آنکه این عمل مورد توافق طرفین است، از مفهوم تجاوز مبراست در حالی که این رضایت در بیشتر مواقع به دلیل اوضاع بد اقتصادی، اعتیاد، خشونت فیزیکی و آزار جنسی قبلی و یا ترس از والدین و واسطه انجام می شود و رضایتی از سر اجبار است.
پول محرک اصلی برای این انحراف است، در گذشته پول برای رفع نیازهای اولیه بود اما در حال حاضر با گرایش به مد و مصرف، برای رفع نیازهای ثانویه و لوکس نیز به کار می رود.
روسپیگری در هر بخش از شهر تهران به نوعی خاص، خودش را نشان می‌دهد. در مناطق شمالی شهر فعالیت اکثر این زنان اصلا به شکل خیابانی نیست، بلکه بیشتر به شکل تلفنی است در حالی که در مناطق جنوبی که فقر و اعتیاد در آنها بیشتر است، زنان روسپی به شکل خیابانی بیشتر دیده می‌شوند. از سویی دلیل روسپیگری در مناطق شمالی بیشتر تنوع‌طلبی و لذت‌جویی عرضه‌کننده و متقاضی است، در حالی که در مناطق جنوبی مهم‌ترین دلیل آن فقط فقر است.
